Masaże i terapie manualne

Agnieszka Brzezińska

 Tel. +48 503 096 439

agnieszka.brzezinska2@gmail.com

             

 

Kontakt

 

Agnieszka Brzezińska     

Masaże i terapie manualne

   

Tel. +48 503 096 439

agnieszka.brzezinska2@gmail.com.

 

 

Masaż z dojazdem do domu pacjenta na terenie Poznania (Dębiec, Świerczewo), Lubonia, Komornik, Wir, Puszczykowa i okolic.

 

Masaże są prowadzone WYŁĄCZNIE u pacjenta.
 
Wizytę należy umówić WYŁĄCZNIE telefonicznie pod numerem tel.: +48 503 096 439 lub adresem e-mail: agnieszka.brzezinska2@gmail.com.
 
Jeśli nie odbieram telefonu, to znaczy, że aktualnie prowadzę masaż lub konsultację. W takich sytuacjach proszę o kilkadziesiąt minut cierpliwości – po zakończeniu terapii zawsze oddzwaniam.

 

 

 

Masaż klasyczny

 

Masaż klasyczny to zespół działań manualnych, które stanowią bazę dla innych form masażu, w tym dla masażu leczniczego, izometrycznego, kontralateralnego, segmentarnego, okołostawowego, sportowego, kosmetycznego czy wodnego.

 

Rys historyczny

 

Masaż należy do najstarszych zabiegów terapeutycznych, wywodzi się z Chin i Indii. Pierwszą wzmiankę o masażu i jego leczniczym działaniu można znaleźć w chińskim dziele Kong-Fu z roku 3000p.n.e. Jednak najstarsze informacje o stosowaniu masażu pochodzą ze starożytnego Egiptu z okresu 5000 lat p.n.e., świadczą o tym zachowane rysunki na papirusie.

Dopiero Hindusi w 1800 roku p.n.e. w swej księdze mądrości Vedas podają wskazówki jak należało wykonywać masaż.

Właściwy rozwój masażu nastąpił w starożytnej Grecji, w kraju, w którym odbywały się igrzyska sportowe i gdzie dbano o powszechny rozwój kondycji fizycznej.

W okresie średniowiecza nastąpił zastój w rozwoju nauk medycznych.

Dopiero w XVIw. francuski lekarz Ambroży Pare zauważył, że głaskanie obolałych miejsc u chorych przynosił im ulgę i wpływał pozytywnie na wygląd skóry. Spisał wszystkie swoje obserwacje i zaczął stosować masaż jako oficjalną metodę leczenia.

Jednak właściwy rozwój masażu nastąpił w XIXw. w Szwecji dzięki założycielowi Centralnego Instytutu Gimnastycznego Per Henrik Ling, który przyczynił się do powstania metody leczniczej i higienicznej zwanej „gimnastyką szwedzką”, jej składową był masaż.

Pierwszą szkołę masażu leczniczego założył holenderski lekarz John Mezger, którego uważa się za twórcę „masażu naukowego”; stworzył dzieło,w którym dokładnie opisał zasady stosowania masażu w poszczególnych jednostkach chorobowych (w szczególności w chorobach stawów) oraz podał wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu.

Na przelomie XIX i XXw. duże zasługi dla rozwoju masażu miał również Polak, profesor Uniwersytetu w Berlinie, Izydor Zabłudowski, który kierował Zakładem Masażu Leczniczego.

Dzięki licznym jego publikacjom naukowym masaż był traktowany na równi z innymi działami wiedzy medycznej.

W Polsce największe zasługi w rozwoju i propagowaniu masażu mają Jan Zaorski – autor książki z 1927r. „Mieszenie lecznicze”, krakowski lekarz Mieczyslaw Kosiński – autor „Technika mięśnienia leczniczego” z 1927r., Józef Jankowiak - „Masaż leczniczy” 1974r., Zygmunt Prochowicz „Podstawy masażu leczniczego” 1987r., Tomasz Podgórski „Masaż klasyczny” 1989r., Adam Zborowski „Masaż leczniczy” 1991r., „Masaż klasyczny” 1994r., „Masaż segmentarny” 1995r., „Masaż limfatyczny 1996r., „Masaż wybranych jednostek chorobowych” 1997r., Leszek Magiera „Masaż klasyczny leczniczy” 1994r., Leszek Magiera i Tadeusz Kasperczyk „Segmentarny masaż leczniczy” 1995r., „Automasaż leczniczy” 1998r.

 

Techniki wykonywane w masażu klasycznym:

W masażu klasycznym stosuje się następujące techniki: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie, wstrząsanie, wibrację, wyciskanie.

 

Głaskanie - głaskaniem rozpoczyna się i kończy masaż, a także przeplata poszczególne techniki.

W zależności od masowanego obszaru głaskanie wykonuje się dłoniową lub grzbietową stroną ręki, grzbietową stroną I i II szeregu paliczków lub kłębem kciuka.

Głaskanie wpływa pobudzająco na pracę gruczołów potowych i łojowych skóry. W zależności od intensywności głaskania można zadziałać wyciszająco i rozluźniająco (głaskanie powierzchowne) lub pobudzająco (energiczne głębokie głaskanie) na ośrodkowy układ nerwowy, krążenie krwi i limfy, przekrwienie mięśni, zmniejszenie zastojów i obrzęków przez absorpcję płynów tkankowych.

 

Rozcieranie – polega na wykonywaniu ruchów kolisto-posuwistych tworząc fałd skórny, w którym następuje rozciąganie i rozcieranie tkanek.

Kierunek rozcierania określa się na podstawie przebiegu struktur anatomicznych: więzadeł, mięśni, ścięgien, nerwów. Rozcieranie wzmaga kurczliwość mięśni, podwyższa ich napięcie oraz wpływa na podwyższenie temperatury tkanki.

Powolne i głębokie rozcieranie miejsc wyjścia nerwów i wzdłuż ich przebiegu może wpłynąć na obniżenie ich pobudliwości i zminimalizowanie odczuwania bólu, np. w neuralgiach.

Technikę tę stosuje się również w przypadku dermatogennych przykurczy, bliznowatych deformacji skórnych oraz zrostów pourazowych.

 

Ugniatanie – to zasadnicza część masażu, służy do masowania poszczególnych grup mięśni. Wykonuje się je chwytem szczypcowym lub kleszczowym poprzez uniesienie od podstawy danej grupy mięśni i naprzemienne ich wyciskanie.

Ugniatanie jest intensywną techniką podczas której dochodzi do „oczyszczania” mięśni z „zalegających” produktów przemiany materii i wprowadzania nowych substancji odżywczych, które przyspieszają proces regeneracji uszkodzonych mięśni (np. podczas wysiłku).

Ugniatanie wpływa również na podniesienie napięcia mięśni i uelastycznienie przykurczonej powięzi, co ma szczególne znaczenie terapeutyczne w przypadku czynnościowej niewydolności mięśni.

 

Oklepywanie – kolejna technika masażu klasycznego, polega na sprężystym i krótkim uderzaniu rękoma masowane tkanki. Wykonuje się je dłoniową częścią paliczków lub opuszkami palców, jest bardzo silnym bodźcem mechanicznym.

Wyróżnia się kilka rodzajów oklepywania, są to:

  • oklepywanie „łyżeczką” - wykonywane dłoniową powierzchnią ręki przy zgiętych palcach w stawach sódręczno-paliczkowych;

  • oklepywanie „miotełką” - wykonywane brzegami bocznymi rozstawionych palców piątego, czwartego, trzeciego i drugiego;

  • oklepywanie „siekące” - wykonywane łokciowym brzegiem ręki.

Oklepywanie wykonuje się najczęściej wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych i przebiegu nerwów obwodowych. Delikatne oklepywanie wpływa na zwężenie naczyń krwionośnych i zwolnienie tętna, silne oklepywanie rozszerza naczynia, podwyższa temperaturę tkanek i obniża czucie zakończeń nerwowych.

Oklepywanie wraz z ugniataniem mają istotne znaczenie w atonii i zanikach mięśniowych, nie jest wskazane przy porażeniach spastycznych i hipertonii mięśniowej.

 

Wstrząsanie – polega na przekazywaniu tkankom za pomocą rąk masażysty drgań o znacznej amplitudzie i małej częstotliwości. Wykonuje się zwykle na kończynach w celu obniżenia napięcia mięśniowego i rozluźnienia aparatu więzadłowego. Wstrząsanie można również wykonywać na klatce piersiowej, jamie brzucha i miednicy. Wpływa stymulująco na gruczoły wydzielania wewnętrznego, poprawia obieg chłonki i krążenia obwodowego, obniża spastykę mięśni i zwiększa elastyczność aparatu więzadłowo-stawowego.

 

Wibracja – polega na przekazywaniu drgań o bardzo małej amplitudzie i wysokiej częstotliwości za pomocą ręki masażysty na masowane tkanki.

Wykonuje się:

  • wibrację labilną – wzdłuż przebiegu mięśni, nerwów i naczyń obwodowych,

  • wibrację stabilną – na punkty bolesne w miejscu wyjścia nerwów obwodowych oraz w obszarze złamania – działa przeciwbólowo, obniża pobudliwość nerwową i przyspiesza tworzenie kostniny.

 

W masażu klasycznym wykorzystuje się wszystkie powyższe techniki, ich intensywność, głębokość i czas wykonywania zależy od stanu zdrowia osoby masowanej, jej reakcji, potrzeb i oczekiwań.

 

 

 

 

 

 

 

 

Masaże klasyczne z dojazdem w Poznaniu (Dębiec, Świerczewo), Luboniu, Komornikach, Wirach, Puszczykowa i okolicach.

Zadzwoń i zamów masaż +48 503 096 439

 

Masaże i terapie manualne

Agnieszka Brzezińska

 Tel. +48 503 096 439

agnieszka.brzezinska2@gmail.com